«بنام خدای شهدای گمنام توپخانه»

متن زیر از کتاب "سرداران آتش" نوشته سردار شهید یزدانی استخراج گردیده و بطور کلی و خلاصه، روند شکل‌گیری و انسجام یافتن توپخانه سپاه را روایت می‌نماید.

    الف) روند شكل‌گیری سپاه وقتی در اردیبهشت سال 1358 كه دو ماه از پیروزی انقلاب اسلامی‌می‌گذشت بنا به نیاز وضعیت آن دوران تشكیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌به فرمان مبارك حضرت امام خمینی«ره» ابلاغ شد مهمترین ماموریت آن عبارت بود از حفاظت از انقلاب اسلامی‌و دستاوردهای آن چون انقلاب توسط ضدانقلابیون داخلی و عناصر وابسته به رژیم طاغوت تهدید می‌شد. لذا با چنین ماموریت و دیدگاهی این ارگان تازه تأسیس سازماندهی شد كه به تبع آن صرفاً تیم‌ها، دسته‌ها، گروهانها و گردانهای عملیاتی با رویكرد عملیات شهری و حفظ و ارتقاء امنیت داخلی كشور شكل گرفت و سپاه در هر شهر و شهرستانی متناسب با تعداد نیروی جذب شده و وسعت سرزمینی و حساسیتهای امنیتی خاص آن منطقه وضعیت خود را سازمان داد. بعد از مدت كوتاهی بنا به ضرورت فعالیتهای فرهنگی و مردم‌یاری در ابعاد مختلف نیز در كنار ماموریت حفظ امنیت انقلاب انجام می‌شد كه به مرور زمان تقریباً با هم عجین شده و ماموریت و سازمان سپاه ماهیتی امنیتی، فرهنگی پیدا كرد كه به ترتیب تقدم تبلیغات فرهنگی و سلاح دو ابزار اصلی اجرای ماموریت سپاه در این مقطع تلقی می‌شد. اما شورشهای قومی‌واگرایانه در نقاط مرزی كه مهمترین آنها حوادث تجزیه طلبانه در كردستانات بود سپاه را در 15ماه اول عمر خود متوجه ضرورت تقویت صبغه نظامی‌كرده و با این رویكرد تا شهریور 1359 كه در آستانه هجوم رژیم بعث عراق قرار گرفتیم حداكثر توسعه سازمان رزم سپاه تعدادی محدود گردانهای رزمی‌بود كه با روشهای چریكی و غیركلاسیك درگیر مبارزه با اشرار و ضد انقلابیون مسلح در كردستانات گردید و سنگینترین سلاحی هم كه در اختیار سپاه بود تعدادی از انواع خمپاره‌انداز و نیز آرپی‌جی و تیربار بود در حالی كه در همین وضعیت ضدانقلابیون در كردستان مسلح به توپخانه هم بودند.۱ شاید آمار كل سلاحهای سپاه در آن مقطع از چندهزار تفنگ ژ3 و كلت و دهها خمپاره‌انداز و آرپی‌جی تجاوز نمی‌كرد و این، ‌همة موجودی سپاه‌پاسداران انقلاب اسلامی‌بود اما... وقتی جنگ متوقف گردید وضعیت و چهره سپاه با اوایل آن نه تنها قابل قیاس كه حتی قابل تصور هم نبود. سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌كه در روز شروع جنگ سازمان رزم آن شامل چند گردان رزمی‌ و چند ده خمپاره انداز و تیربار و ... بود در مردادماه سال 1367 به سه نیروی زمینی، هوایی و دریایی، 15 لشكر پیاده و زرهی با دهها تیپ عملیاتی، صدها عراده جنگ افزار توپخانه متوسط و سنگین سازماندهی شده در قالب گروههای توپخانه و توپخانه لشكرها، چند هزار دستگاه تانك و نفربر، انواع سیستم‌های پدافند هوایی موشكی كه موفق شد پیشرفته‌ترین هواپیمای دشمن را سرنگون كند، سیستم موشكی زمین به زمین قدرتمند كه دشمن را از شرارت باز می‌داشت، یگانهای مخابراتی با سیستم‌های ارتباطی كافی، یگانهای اطلاعاتی با شبكه های فعال و كارآمد، سازمان بهداری رزمی‌قوی كه در منطقه عملیات و نزدیك خط مقدم عملهای جراحی سنگین انجام می‌داد، مهندسی رزمی‌بسیار قوی كه قادر بود پروژه‌ای چون پل فاو یا جاده جزیره مجنون را در هورالهویزه احداث كند، یگانهای شناور سبك كه قادر به درگیری و ضربه‌زدن به ناوهای ابرقدرتها در خلیج فارس شده بودند و از همه اینها مهمتر هزاران فرمانده مجرب و كارآمد با تجربیات بسیار ارزنده در سطوح مختلف، مجهز گردیده بود و اینها همه از بركت دفاع مقدس 8ساله با هدایت و فرماندهی حضرت امام خمینی«ره» كه محور حركت ایشان معنویت و ادای تكلیف الهی بود بدست آمده بود. حال این سوال قابل طرح است كه چه اتفاقاتی افتاد كه آن نهال كوچك تبدیل به این شجره طیبه نیرومند و پرشاخ و برگ گردید؟ در این نوشتار مختصر كه تحت عنوان « تاریخچه تشكیل توپخانه سپاه» به قلم كشیده شده است صرفاً نگاهی گذرا و كلی به سیر مراحل و چگونگی شكل‌گیری یكی از این سازمانهای مهم و تاثیرگذار بر دفاع مقدس یعنی « توپخانه نیروی زمینی» پرداخته می‌شود. امید است این بخش مكمل محتوی سراسر با معنویت این كتاب بوده و تصویری كلی و روشن از توپخانه سپاه به خوانندگان گرامی‌و نیز نسلهای آینده ارائه و در حد وسع، تلاش و مجاهدات خالصانه شهیدان، فرماندهان و رزمندگان فداكار این رسته ارج گذاشته شود.   ب) روند شكل گیری توپخانه سپاه « بعد از عملیات ثامن‌الائمه«ع» كه منجر به رفع محاصره آبادان گردید از جمله غنائم بدست آمده از عراق یك آتشبار توپخانه 155م.م كششی بود كه توسط دشمن در شمال آبادان بین دارخوین و پل مارد مستقر بود. این آتشبار توپخانه بلافاصله تعمیر و عملیاتی شده و در همان منطقه برعلیه دشمن بكار گرفته شد. سه ماه بعد در عملیات فتح بستان نیز مجدداً یك گردان توپخانه 130م.م و یك آتشبار 105م.م پرتغالی از ارتش عراق توسط رزمندگان تیپ 14 امام‌حسین«ع» اصفهان به غنیمت گرفته شد كه این گردان به دستور حسین خرازی فرمانده تیپ سازماندهی شده و در عملیات فتح‌المبین در پشتیبانی از گردانهای مانوری بسیجی مبادرت به اجرای آتش كردند و این دو اتفاق مبداء شكل‌گیری توپخانه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌است.     تا قبل از عملیات فتح‌المبین كسی به ایده تشكیل توپخانه در سپاه بطور جدی فكر نمی‌كرد هرچند همه فرماندهان یگانهای مانوری و خصوصاً در سطوح بالاتر در خلال چند عملیات كوچك و بزرگ قبل از آن این ضرورت را احساس می‌كردند اما كسی با پوست و گوشت خود آن را هنوز درك نكرده بود. از طرفی عنصر اصلی و مورد اتكا آتش پشتیبانی در سپاه تا عملیات فتح‌المبین خمپاره‌اندازها بودند كه به وفور هم به غنیمت گرفته شده بودند. اما در لایه هایی از یگانهای رزم عناصر و افرادی بودند كه نیاز به جنگ‌افزارهای پشتیبانی با برد بلندتر و حجم بیشتر از ادوات را لمس می‌كردند و حتی مصرانه بدنبال آن بودند اما نمی‌دانستند چگونه و از كجا می‌توان چنین سلاحهایی را فراهم كرد. خصوصاً كه كشور ما با تحریم جهانی نیز مواجه و حتی سیم‌خاردار هم به ما نمی‌فروختند. اگر به این احساس نیاز، توسعه سریع یگانهای رزمی‌سپاه را كه ضرورتی اجتناب‌ناپذیر بود و بعد از هر عملیات تشكیل چندین تیپ برای گسترش دامنه عملیاتهای بزرگ را اضافه كنیم، آنگاه این احساس نیاز بیشتر نمایان می‌شد. در آستانه عملیات فتح‌المبین كه حمله بسیار گسترده و مهمی‌در منطقه ای به وسعت 5000كیلومترمربع در غرب دزفول طراحی و آماده اجرا می‌شد یكی از مشكلاتی كه ذهن طراحان و فرماندهان سپاه را به خود مشغول كرده و دغدغه آن قابل كتمان نبود كمبود و یا فقدان آتش پشتیبانی كافی برای این عملیات بود. هرچند كه به گردانهای توپخانه ارتش ماموریت پشتیبانی آتش ابلاغ شده بود اما به هرحال با توجه به اینكه حجم عظیم نیروهای بسیجی در قالب تیپهایی كه سپاه سازماندهی كرده و وارد عملیات می‌شدند، فاقد آتش پشتیبانی اطمینان‌بخش بودند با این اوصاف عملیات فتح‌المبین با همه عظمت خود در زمینه آتش پشتیبانی نزدیك بیشتر با استفاده از جنگ‌افزارهای ادوات و خمپاره‌اندازها انجام شد. برای حداكثر استفاده از مقدورات محدود موجود برادر حسن مقدم در قرارگاه كربلا با یك حركت ابتكاری و برنامه‌ریزی شده قبل از این عملیات با دعوت از همه فرماندهان یگان ادوات تیپها مبادرت به ایجاد مركزی برای هماهنگی بین یگانها به منظور حداكثر استفاده از آتشهای موجود نمود كه این حركت مبارك منجر به ارائه ایده تشكیل سازمان توپخانه بعد از این عملیات گردید. اما برای این كار بزرگ نه نیرویی، نه توپی، نه مهماتی، نه تجهیزاتی، نه مركز آموزشی و خلاصه هیچ چیزی وجود نداشت اما خداوندی مدبر، مردانی با اراده، فرماندهی چون امام و نصرتهای غیبی خداوند وجود داشت. وقتی عملیات فتح‌المبین در دهم فروردین 1361 به پایان رسید علاوه بر پانزده هزار اسیر و سایر غنائم، 165عراده انواع توپهای مدرن و دوربرد و متوسط به همراه همه تجهیزات لازم و توپكش و مهمات بر و... و حتی خدمه و متخصصان آنها بدست رزمندگان اسلام به غنیمت گرفته شد. در یك امداد آشكار خداوندی، توپ و توپچی و توپخانه دشمن یكجا بدست سربازان امام افتاده‌بود. واقعیت این است كه قبل از عملیات فوق اصلاً در تصور ماهم نمی‌گنجید كه چنین اتفاقی ممكن است بیفتد ولی به هرصورت اكنون حدود ده گردان توپخانه در اختیار سپاه قرار گرفته بود و باید كار شروع می‌شد كه با یك تدبیر سازمانی كه تشكیل آتشبارهای 4توپی بود این ده گردان توپ در قالب 15 گردان سازماندهی شد. حسن مقدم كه فوق تخصص در شكار فرصتهای طلایی است روز 12 فروردین با مشورت چند تن از فرماندهان از جمله حسن شفیع‌زاده كه در این مقطع معاون تیپ المهدی بود و او نیز انگیزه ای قوی در ایجاد توپخانه برای سپاه داشت، چون خودش از روزهای اول جنگ با یك خمپاره‌انداز و روزی سه گلوله سهمیه و در شرایط بسیار سخت و فشارهای دشمن در جبهه آبادان با عراقی‌ها جنگیده بود و قدر آتش و توپخانه را می‌دانست، ایده تشكیل توپخانه در سپاه را با توجه به این حجم غنائم بدست‌آمده به فرماندهان مافوق ارائه كه برادر سیدرحیم‌صفوی معاون عملیاتی سپاه بدون لحظه ای تردید این فكر و پیشنهاد را پذیرفته و همانجا طی دست نوشته ای به حسن مقدم ماموریت تشكیل توپخانه سپاه را از موضع فرماندهی سپاه ابلاغ و تدابیر و راهكارهای لازم را نیز ارائه كرده و دستور می‌دهند هرچه زودتر تشكیلات و سازمان مناسبی را پیشنهاد دهید. حسن مقدم بعد از اخذ ابلاغ فوق روز بیستم فروردین‌ماه 1361 مبادرت به تشكیل« مركز توپخانه سپاه» نموده و با شناسایی، جذب و سازماندهی تعدادی از عناصر و فرماندهان موجود در رده‌های مختلف عملاً هسته مركزی‌توپخانه‌سپاه را فعال و بدین ترتیب كارهای بزرگی برنامه‌ریزی و شروع می‌شود كه از همین قدم‌های اولیه حسن شفیع‌زاده نقش محوری و تاثیرگذاری در این روند ایفا می‌كند و این دو حسن سازمان توپخانه را بنیان‌گذاری و آماده اجرای ماموریتهای مهمی‌می‌شوند.   به موازات این اقدامات برای انجام عملیات بیت‌المقدس تمامی‌توپهای به غنیمت گرفته شده تعمیر، سازماندهی و در قالب گردانها و آتشبارها در پشتیبانی از عملیات فوق بكار گرفته شدند. واقعاً اتفاق بزرگی افتاده بود. سپاه و بسیج مجهز به توپخانه شده بود و این موضوع برای دشمن فوق‌العاده شوك‌آور و غیرقابل تصور بود. خصوصاً اینكه با استفاده از تجهیزات خودش این كار شده بود. تجهیز سپاه به توپخانه در تحلیل‌ها و ارزیابی‌های جهانی نیز نكته قابل توجه و تاملی بود. آنها آن را دلیل بر قدرت قوی سازماندهی و مدیریت موفق میادین جنگ توسط رزمندگان اسلام و فرماندهان سپاه می‌دانستند. رزمندگان توپخانه سپاه برای بكارگیری یگانهای توپخانه جدید خود در عملیات فتح خرمشهر هیچ كمبودی جدی نداشتند. در فاصله بین ده فروردین تا دهم اردیبهشت كه شروع عملیات بیت‌المقدس بود تمامی‌یگانهایی كه توپ غنیمتی در اختیار داشتند مبادرت به تعمیر و راه‌اندازی آنها كردند البته 90% توپها سالم و حتی بسیاری از آنها نو و در گریس كارخانه بودند. شهید ناهیدی فرمانده یگان ذوالفقار تیپ27 حضرت رسول«ص» بعد از عملیات فتح‌المبین نگارنده را كه در آن عملیات فرمانده یك گروهان ادوات بودم مامور راه‌اندازی و بكارگیری جنگ‌افزارهای 155م.م كششی به غنیمت گرفته در منطقه« علی گره زد» نمود. وقتی آنها را تحویل گرفتم متوجه شدم هنوز گریس كارخانه توپها پاك نشده بود. از اطلاعات عملیات تیپ درخواست كردیم پیگیری كنند فرمانده این گردان را كه اسیر و در اردوگاه بود برای كسب اطلاعات فنی در اختیارمان بگذارند. وقتی با سرگرد عراقی صحبت كردم گفت: « این توپها را عراق از فرانسه خرید و از طریق دریا حمل و پنج روز قبل از حمله شما در بندر عقبه اردن از كشتی پیاده و 24ساعت قبل آنرا وارد منطقه كرده بودیم كه حمله شما شروع و ما اسیر شدیم ... نیازمندی اساسی كه در این مرحله داشتیم مهمات بود كه در تپه‌های «تینه» در منطقه دشت‌عباس و تنگه‌ابوغریب زاغه‌های بزرگ و حاوی دهها هزار انواع مهمات موجود، به غنیمت گرفته شده بود. حجم این مهمات آنقدر بود كه تا حدود 9 ماه بعد ما مهمات توپخانه موردنیاز خود را از این زاغه‌ها برداشت و مصرف می‌كردیم. توپكش، تجهیزات و حتی مدارك آموزش جنگ‌افزارها را هم به مقدار كافی بدست آورده بودیم. باید گفت با اراده خداوند، سپاه بدست دشمن مجهز به بهترین سلاحها، تجهیزات و مهمات روز دنیا شده بود كه با آنها برعلیه خودش می‌جنگید. توپهای 130،122 و 152 كه در این عملیات و سایر عملیاتها به غنیمت گرفته شدند از پیشرفته ترین جنگ‌افزارهای موجود توپخانه در دنیا تا آن زمان محسوب می‌شدند. جالب است هر جا كه از نظر اطلاعات فنی و تخصصی در بكارگیری توپها با مشكلی مواجه می‌شدیم بلافاصله فرمانده آتشبار یا گردان همان سلاح را از اردوگاه اسرای عراقی به منطقه آورده و او خیلی قشنگ و دقیق همه چیز را برای نیروهای ما آموزش داده، به اردوگاه برمی‌گشت. وقتی یك فرمانده توپچی عراقی از اردوگاه برای رفع بعضی اشكالات فنی به منطقه آورده می‌شد و آتشباری را كه خود روزی فرمانده آن بود می‌دید و حالا باید طرز كار آنرا به بچه‌های بسیج آموزش می‌داد صحنه ای دیدنی بود كه توصیف كردنی نیست .... در زمینه آموزشهای تخصصی مشكل اصلی در بكارگیری جنگ‌افزارها بود كه سیستم آنها شرقی و ارتش نیز مانند آنرا نداشت كه از تجربه ایشان استفاده شود لذا استفاده از مدارك آموزشی همراه غنائم، اسرای توپچی‌دشمن و نیز ابتكارات و تجربه رزمندگان توپخانه مبنای آموزشها قرار گرفت كه بسیار راه گشا بود. تخصص دیدبانی و هدایت آتش هم با ادوات اشتراك زیادی داشت. بدین ترتیب طی پنج‌ماه یعنی از فتح‌المبین تا بعد از عملیات رمضان كه مقطع مهم و سرنوشت سازی در شكل‌گیری یگانهای توپخانه سپاه بود گردانها و آتشبارهای توپخانه یگانهای رزمی‌تشكیل و عملیاتی شده و كم‌كم جای خود را در ذهن فرماندهان باز كرده و در طرحریزی عملیات به آنها توجه و نقش داده می‌شد. البته با مشكلات زیادی هم مواجه بودیم. یكی از اقدامات مهم و غیرقابل اجتناب تاكتیكی ایجاد «مركز هماهنگی و پشتیبانی آتش» بود كه با توجه به حضور یگانهای توپخانه ارتش در عملیات و نیز تشكیل و در اختیار داشتن توپخانه در سپاه و ضرورت ایجاد هماهنگی‌ها، مبادرت به ایجاد این مركز شده كه حسن مقدم خود در قرارگاه‌مركزی‌كربلا، حسن شفیع‌زاده در قرارگاه فتح و سایرین در بقیه قرارگاههای عمده این وظیفه را انجام و هماهنگی‌های لازم صورت می‌گرفت.   ج) روند توسعه سازمان و تشكیل گروههای توپخانه روند به غنیمت گرفتن توپخانه‌های دشمن در عملیاتهای بعدی همچنان ادامه و تسلیحات اغتنامی‌همزمان تعمیر و بازسازی و سازماندهی و بكارگرفته می‌شد و بعد از هر عملیات سازمان توپخانه توسعه می‌یافت. بعد از فتح‌المبین در عملیاتهای بیت‌المقدس 30عراده، مسلم‌ابن‌عقیل«ع» 15 عراده، والفجرهشت 20عراده، والفجردو 18 عراده، كربلای پنج 20 عراده، والفجر ده 100عراده و مرصاد 18 عراده انواع توپهای دشمن به غنیمت گرفته شد. تحلیل این روند و اینكه چگونه حتی در عملیات والفجرده در حلبچه كه كه در سال آخر جنگ انجام شده‌است، یكصد قبضه توپ به غنیمت گرفته می‌شود كار جداگانه ای را می‌طلبد ولی به هر حال جمعاً حدود 400 عراده انواع توپهای ارتش عراق در طول دفاع مقدس به غنیمت نیروهای خودی درآمده و در سازمان توپخانه سپاه، برعلیه خودشان بكار گرفته شده است. این عدد معادل 3/1 كل توپهای ارتش عراق در روز آغاز جنگ می‌باشد كه قابل تامل و توجه است. با انجام عملیاتهای گسترده یكی بعد از دیگری سازمان رزم سپاه نیز از نظر كمی‌و كیفی توسعه یافت. تیپها به لشكر تبدیل شدند. موفقیتهای بزرگی كه در صحنه جنگ نصیب نیروهای خودی شد و طراحان، فرماندهان و مسئولین كشور را به تقویت و توسعه رده‌های پشتیبانی رزمی‌به موازات یگانهای رزمی‌ترغیب كرد و لذا خرید جنگ‌افزارهای جدید توپخانه كه مقدمات آن با حسن تدبیر حسن شفیع‌زاده انجام شده‌بود در برنامه قرار گرفت و با قابلیتهایی كه توپخانه سپاه در طول عملیاتها از خود نشان داده و اعتماد مسئولین كشور و جنگ را جلب كرده‌بود، مبادرت به تامین سلاح و مهمات و تجهیزات شده و توپخانه سپاه بعد از مقطع شكل‌گیری اولیه خود جان تازه ای گرفته و همزمان تشكیل گروههای توپخانه نیز با احساس نیاز به آتشهای دوربرد و تقویت آتش یگانهای رزمی‌در دستور كار قرار و لذا از اوایل سال 1362 تا سال 1366 به تدریج گروههای 6گانه توپخانه سپاه نیز تشكیل و با انجام ماموریتهای محوله در عملیاتهای مختلف نقش چشمگیر و غیرقابل‌انكاری در موفقیتهای دفاع مقدس ایفا كرده‌اند.   در سال 1362 تقریباً همه لشكرها و تیپهای رزمی‌سپاه مجهز به یگانهای توپخانه بوده و بدین‌ترتیب سازمان توپخانه مراحل رشد و توسعه خود را طی كرد. ولی از آنجا كه در ادامه دفاع مقدس و به منظور بازداشتن رژیم متجاوز عراق ضرورت تجهیز سپاه به موشكهای دوربردبرای پاسخگویی به شرارتهای دشمن بعثی، ضرورتی قطعی تشخیص داده شده بود لذا در آبان‌ماه سال 1362 به برادرحسن مقدم كه صاحب ایده های بزرگ در این زمینه بود ماموریت راه‌اندازی و سازماندهی« فرماندهی موشكی زمین به زمین سپاه» محول و حسن شفیع‌زاده بعنوان فرمانده توپخانه سپاه منصوب گردید. ایشان بعد از طی مراحل شكل‌گیری اولیه توپخانه طی 18ماه گذشته كه خود نیز نقش محوری در این مرحله داشت، در راه توسعه و رشد و ارتقاء توان عملیاتی سپاه قدمهای بسیار بزرگی را برداشت كه در زندگینامه و عملكرد ایشان در متن كتاب به آن پرداخته شده است. توپخانه نیروی زمینی سپاه با تدبیر و درایت فرمانده شهیدش حسن شفیع‌زاده به موازات اجرای ماموریتهای سنگین محوله در 8 سال دفاع مقدس در طول 1400 كیلومتر جبهه های جنگ با عراق همزمان موفق به كارهای بزرگ دیگری نیز شده است كه این اقدامات مكمل فعالیتهای عملیاتی بوده و بدون آنها امكان بقاء سازمان توپخانه میسر نمی‌شد كه ازجمله مهمترین این اقدامات عبارتند از توسعه مركز آموزش توپخانه در اصفهان، فعال كردن صنایع دفاعی برای تولید و ساخت توپ در كشور و قطع وابستگی به بیگانه، راه‌اندازی مركز تعمیرات توپخانه در تهران، ابداع ابتكارات تاكتیكی و تكنیكی متعدد برای پاسخگویی به نیازهای جبهه در زمینه آتش پشتیبانی، برنامه ریزی برای كادرسازی و تربیت صدها فرمانده توپخانه در سطوح مختلف بطوری كه در كل نیروی زمینی سپاه سیستم توپخانه منسجم و كارآمدی تشكیل شد، ایجاد هماهنگی تنگاتنگ با توپخانه ارتش در ماموریتها و بوجودآوردن یك انسجام سازمانی بسیار مطلوب و كارآمد، تعریف و ارائه نقش بازدارندگی برای توپخانه در زمینه جنگ شهرها بوسیله توپخانه های دوربرد سپاه كه بسیارهم كارساز واقع شد، برنامه ریزی برای ارتقاء توان تاكتیكی در توپخانه بنحوی كه توپخانه سپاه بعد از حدود دوسال از بد تاسیس، از چنان توان تاكتیكی برخوردار شد كه در بعضی عملیاتها گردانهای توپخانه ارتش را زیر امر گرفته و با طرحریزی آتش و اقدامات استاندارد عملیاتی و تاكتیكی آنها را سازماندهی و بكار گرفت مثلاً در عملیات فتح فاو با ابلاغ شورای عالی دفاع 15 گردان توپخانه ارتش تحت امر سپاه به مدت 70 روز بكار گرفته شدند.   د) سازمان توپخانه بعد از جنگ با پایان یافتن جنگ توپخانه نیروی زمینی سپاه با هزاران نیروی مجرب و كارآمد و حدود 60گردان توپخانه سازماندهی شده و با تجربیات تخصصی بسیار ارزشمند مانند سایر بخشهای نیروهای مسلح بازسازی خود را برنامه‌ریزی و آغاز كرد. در این مرحله كه از سال 1368 به بعد شروع گردید و با توجه به تشكیل دو نیروی جدید در سازمان سپاه طرح تفكیك شروع كه به موجب آن كلیه نیروها، امكانات، ابنیه و ... سپاه باید بین پنج نیرو متناسب با ماموریتهای آن تقسیم می‌شد كه این كار بسرعت انجام و با شكل‌گیری لشكرها و تیپ‌های منتسب و تعیین آمایش سرزمینی، یگانهای موجود توپخانه نیز بین تیپها و لشكرها توزیع و سازمان شكل نهایی خود را پیدا كرد و در مقطع فعلی تمامی‌تیپها و لشكرها دارای یگانهای توپخانه سازمانی بوده و روز به روز توسعه كمی‌و كیفی مطلوبی را طی كرده‌اند.

هم‌اكنون سازمان منسجم و كارآمد توپخانه نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌با صدها گردان و آتشبار در قالب گروههای توپخانه و توپخانه یگانهای رزمی‌با داشتن توانایی تخصصی تاكتیكی، تكنیكی و فنی بسیار بالای خود به لطف خداوند ، توجهات حضرت‌ولی‌عصر«عج» و به بركت خون شهیدان والامقام آماده اجرای ماموریتهای محوله می‌باشد. باید یادآور شد كه توپخانه نیروی زمینی سپاه در دفاع مقدس 1500 شهید و صدها جانباز و سی آزاده و مفقود‌الجسد تقدیم انقلاب اسلامی‌نموده است كه برای همه آنها از خداوند علو درجات مسئلت می‌نماییم.

والسلام؛ غلامرضا یزدانی